Deel 45: China, is niet voor beginners (1)

Nooit gedacht dat ik deze blog na 15 maanden terug nieuwe leven zou inblazen, aangezien ik het voorbije anderhalf jaar vooral bezig ben geweest met het bouwen van een website die mensen moet helpen op hun trip naar Zuid-Oost Azië. Maar naar China reizen, is zo'n avontuur, zowel op positieve als negatieve manier, dat ik niet anders kan dan mijn verhalen delen...

Ik herhaal: China is NIET voor beginners.

“Waarom eens niet naar China gaan?” dacht ik op een blauwe maandag.  En enkele maanden later zette ik voet op Chinese bodem, op de luchthaven van Kunming in het Zuiden van China, vlakbij de grens met Laos.

Voor ik echter verder ga, moet ik nog wat bijkomende informatie meegeven.  Weet dat in China, alles van Meta en Google geblokkeerd is.  En als die twee geblokkeerd zijn, besef je pas goed hoe omni-present deze zijn.  Het begint al met Google Maps.  Werkt niet. Facebook, Instagram, Whatsapp en Youtube logischerwijze ook niet. Google translate, wat een must is aangezien ik nog niemand ben tegengekomen die een woord Engels spreekt.  Nope. Foto’s opladen naar Google Drive.  Vergeet het.  Iets opzoeken via Google, nope.  Verdorie, ik kan ook mijn mails niet raadplegen in Gmail, terwijl er hier een kwade immigratie ambtenaar vraagt om mijn terugvlucht te bewijzen… En wat de naam is van de hotels waar ik ga verblijven.  Ah, geen probleem dat staat in mijn spreadsheets… van Google… Damn.

“Ja Fréderic, dat is ook een beetje jouw fout.  Je had je beter kunnen voorbereiden.”  Ho, wacht even.  Al deze blokkeringen kun je omzeilen met een VPN.  En om het zekere voor het onzekere te nemen, had ik zelf 2 VPN’s geïnstalleerd (installeren na aankomst is sowieso onmogelijk).  Voor de leken, een VPN is een virtueel netwerk waardoor het voor het je internetverbinding lijkt alsof je bijvoorbeeld in België zit, terwijl je in China zit. VPN’s die echter door de wifi in China worden geblokkeerd.  En mijn roaming abonement dat ik daags voordien had opgestart voor China, werkte ook niet, dus die wifi had ik broodnodig.

Maar goed, na veel vijven en zessen en een imigratie officier die mij figuurlijk de kleren van het lijf vroeg (wat voor werk doe je, welke landen heb je de voorbije 2 jaar bezocht, welke hotels verblijf je, welke vlucht neem je uit het land, ga je werk zoeken hier, je gaat naar Hong Kong? Om te werken zeker!, …), kon ik toch het land betreden.  Gelukkig had ik een luchthaventransfer geregeld, want met al deze bezonjes, had dat ook wel eens een probleem kunnen zijn.

Groot was mijn verwondering toen ik met mijn chauffeur de parking betrad: Porsches, Mercedes’en, BMW’s, Audi’s, Tesla’s, BYD’s, … en allemaal uit de duurdere prijsklasse, vulden de parking.  Zelf ik, die de goedkoopste formule voor mijn taxi had geregeld stapte in een joekel van een wagen.  Elektrisch.  Want eenmaal in de stad, is het onwezenlijk hoe stil het is.  Zeker als je Bali, Bangkok of Saigon gewoon bent.  Elke scooter is elektrisch. 95% van de wagens zijn elektrisch.  Je hoort zelf in de avondspits de vogeltjes fluiten.  Ik ben allesbehalve een liefhebber van elektrische wagens, maar de rust die je hier gewaar wordt… Dan begin ik toch te twijfelen.

Tijd om nog wat meer uitleg te geven bij het feit dat China niet voor beginners is.  Cash geld.  Na 24u heb ik nog geen cash gezien en weet ik geeneens hoe het er uit ziet.  Alles wordt betaald met AliPay of WeChat.  Een flesje cola van 20ct? Met Alipay.  GSM bovenhalen, voor de scanner houden en het is afgerekend.  Een taxi nodig? Via de app van Alipay.  Een vlucht of trein boeken? Alipay.  Eten laten afleveren? Alipay.  “Wat is er dan zo moeilijk aan China als alles in één app zit???”  De moeilijkheid zit hem in het feit dat je voor elke mini-app, een registratie moet doen.  En dat is allemaal in het Chinees.  En als je er een vertaal app op loslaat, dan geraak je er nog geen wijs uit.  Na één dag kan ik een taxi regelen, een trein boeken en een betaling uitvoeren.  Chatten of iets laten leveren dat lukt al helemaal niet.  En hulp vragen is ook geen optie, want zoals gezegd:   Werkelijk niemand spreekt een woord Engels.  Meer zelf, ze ratelen in het Chinees tegen je alsof je het verstaat.

Ondertussen heb ik een tweede roaming pakket wel kunnen activeren en heb ik daardoor wel mijn VPN kunnen opzetten via 5G, dus de meeste apps werken (op de GSM, want via de laptop, blijft dit alles geblokkeerd als je verbinding met de wifi maakt).  Het is vooral een vreemde gewaarwording dat een overheid zo ingrijpend je vrijheid op internet kan inperken, zeker als je het anders gewoon bent. En zelf al kun je het omzeilen, dan nog mag je je daar ook niet blind op staren, want je blijft met problemen zitten.  Google Maps is absoluut niet accuraat.  Heel veel zaken staan er niet op of staan gewoon verkeerd (pakweg een Zara of Burger King vinden doe je niet via Google Maps want op de aangegeven locaties is er niets).  En ook op zoek gaan naar een goed restaurant via Google Maps, is geen optie.  Doordat de app hier verboden is, zijn er ook geen quoteringen om je op te baseren.  Of foto’s.  Of reviews. Of linken naar de website van het restaurant.  Dus ook dat is behelpen en hopen dat je op een goeie plek stoot.

Maar los van al die problemen, is mijn eerste indruk van China lichtelijk overweldigend, zowel in de positieve als negatieve zin.  Zoals gezegd, het is niet voor beginners.  Ik heb al een pak ervaring opgebouwd in het reizen doorheen Azië, maar China is tot nu toe met mijlen voorsprong de moeilijkste locatie om je in te werken gebleken.  Ook hangen er overal camera’s en is de politie present op elke hoek van de straat.  En na 24u moet ik ook nog de eerste niet-Chinees tegenkomen.  En ik zit niet in een klein stadje.  Kunming zal in Europa geen belletje doen rinkelen, maar het is een stad van ongeveer 6 a 7 miljoen inwoners.  Met 1 Belg.  Die door iedereen wordt aangegaapt.  Al kan dat ook komen doordat ik me in zomerkledij verplaats in een stad waar het in november 20 graden is (Kunming lig namelijk op bijna 2.000 meter hoogte).  Nee, het zal wel aan mijn huidskleur liggen.

Maar ook in de positieve zin.  China staat jaren, decennia voor op Europa.  Het is hier veel moderner en beter uitgedokterd dan eender waar in Europa.  Sorry jongens, maar Europa heeft echt de boot van de 21ste eeuw gemist, dat merk je maar al te goed als je naar Bangkok, Singapore of China reist.

wordt vervolgd...