Na enkele dagen Hanoi verliet ik de hoofdstad met een wrange nasmaak. Hopelijk zorgde mijn trip naar Halong en dan vooral de cruise langs de vele eilandjes in de baai van Halong, voor een aangenamer gevoel.
De rit naar de haven van Halong neemt ongeveer twee uur in beslag en in de vroege ochtend werd ik met een busje opgepikt aan mijn hotel. Ik was eerlijk gezegd verrast door het landschap waar we doorreden. Het leek wel alsof ik terug in de lage landen was: grijze lucht, biljartvlak en akkers zo ver het oog reikt.
Eenmaal in de buurt van Halong, veranderde dit landschap en reden we kilometerslang door nieuwe wijken waar duizenden lege appartementsblokken stonden, de meeste in een typische Franse stijl. Lees dit even opnieuw. Ik zei duizenden appartementsblokken, niet duizenden appartementen. Het is hallucinant hoe men de regio rond Halong volledig volbouwt met appartementsblokken met 10, 20 30 appartementen die leeg staan. En waar gaat men 10.000 en kopers vinden? Onwezenlijk.
Niet veel later kwamen we aan in een zeer drukke vertreklobby waar iedereen in kleine bootjes moest stappen die hen naar de grote schepen bracht. Op mijn boot waren ongeveer dertig kajuiten, maar amper zeven daarvan waren geboekt voor deze cruise van 24 uur. In vergelijking met mijn eerdere trip naar Komodo, was dit een boot die vele tientallen malen groter was, met veel luxueuzere kajuiten en een groot restaurant. Terwijl we koers zetten richting de kleine eilandjes werd het eten in overvloed opgediend.
Tot zover mijn positieve noot. Begrijp me niet verkeerd, Halong Bay is adembenemend mooi, volgens velen het mooiste deel van hun reis naar Vietnam, maar ikzelf heb gelijkaardige plaatsen bezocht die veel en veel ongerepter zijn en vooral veel minder toeristisch. Want toeristisch is het zeer zeker en het is allemaal gigantisch voorgekauwd.
Op naar stop 1. Dat betekende, varen naar een baai alwaar we drie kwartier met een kajak mochten peddelen... in een baai die we evengoed konden zien vanop de boot. Leuk voor wie eens wil kajakken, maar dat doe ik het liefst als ik daardoor op andere, nog niet-geziene plaatsen kom. Voor wie niet geïnteresseerd was in het kajakken, die kon een verzameling parels bekijken. Ik heb deze kelk vriendelijk aan mij laten voorbij gaan. Stop 2: één van de vele onbewoonde eilandjes van Halong Bay. Alleen gaat elke boot naar dat ene eiland, waardoor je je meer op het strand in Blankenberge waant, dan op een pittoresk eilandje in een prachtige omgeving. En dan is het nu nog laag seizoen. Op het eiland leidt een trap ook naar de top van een helling, waar je, het moet gezegd, een prachtig zicht hebt op de omgeving.
's Avonds, terwijl we met z'n allen op het dek zaten cocktails te drinken, was het tijd om voor het eerst in Vietnam mijn drone de lucht in te sturen. Geen evidentie, aangezien met een drone vliegen strikt verboden is in Vietnam. Je kunt enkel vliegen als je een voorafgaandelijke vergunning hebt aangevraagd (minstens 4 weken op voorhand), 450 USD betaalt en in de vergunning aangeeft waar en wanneer je zult vliegen. Eerlijk, ik ken niemand die een maand op voorhand weet waar en wanneer hij gaat vliegen, laat staan wat voor weer het zal zijn. En naar ik kon lezen op internet, krijgt quasi niemand ooit een antwoord op zijn aanvraag. Maar goed, lekker illegaal ging ik met mijn drone vliegen door de baai van Halong, tot groot jolijt van twee Duitse kindjes aan boord en dat leverde een prachtig resultaat op.
Na een heerlijk diner en een perfecte nachtrust, ging de wekker voor dag-en-dauw af met als doel om de grot van Sung Sot te bezichtigen. Ikzelf ben nooit een ochtendmens geweest, dus was ik helaas galant vijf minuten te laat. Een fait-divers dat ik normaal niet zou vermelden, maar het zorgde er wel voor dat we als laatsten aan de grot aankwamen én bijgevolg de grot voor ons alleen hadden. En eerlijk, de grot was ongelooflijk mooi en veel uitgestrekter dan ik ooit had durven denken. Dus een positieve afsluiter van de trip.
Vietnam is een zeer goedkope bestemming om op reis te gaan, maar de trips naar Halong Bay zijn behoorlijk duur. Voor een deftige boot zul je per nacht gemakkelijk twee tot drie honderd euro betalen voor een kajuit. Ikzelf ben blij dat ik het gedaan heb, dat ik het gezien heb en er een oprecht oordeel over kan vellen, maar ik zou het zeker niet opnieuw doen, daarvoor is het te toeristisch en bevat zo'n trip ook te weinig. Behalve het mooie uitzicht en het lekkere eten, doe je eigenlijk maar drie locaties aan, waarvan twee dan nog niet de moeite zijn naar mijn mening. Maar de omgeving is zo uniek, dat het jammer zou zijn moest je deze ervaring niet hebben.
Comments