Deel 26: Balen in Bali

Verhuizen naar een tropisch, paradijselijk eiland heeft ontegensprekelijk enkele fantastische voordelen. Maar geen enkele plaats ter wereld is perfect, zo ook niet dit eiland net onder de evenaar. En na ondertussen één jaar op dit eiland doorgebracht te hebben, kan ik reeds een mooi lijstje opmaken met alle risico's die Bali en bij uitbreiding gans Indonesië met zich meebrengen.

1. Scooterongevallen

Er is de laatste weken heel wat commotie omtrent buitenlanders die met de scooter rijden op Bali, in die mate zelf dat men een totaal verbod wil op het verhuren van scooters aan (blanke) toeristen. De oorzaak hiervan ligt, hoe kan het ook anders, bij de Russen die op Bali leven. Want Russen zitten er hier met overvloed. Deze trend is begonnen tijdens de pandemie, maar heeft een stroomstoot gekregen na het binnenvallen van Oekraïne. Niet enkel vluchten jongeren naar hier om te vermijden dat ze naar het front gestuurd worden, maar doordat Russische toeristen ook niet meer welkom zijn in Europa en de VS, trekken ze dan maar naar de toeristische, Aziatische plekken. En zoals we de Russen kennen, trekken ze zich geen bal aan van regels. Zo zijn er al ganse wijken waar de Russen blokkades hebben opgetrokken waar niemand nog binnen mag, behalve landgenoten. Daarnaast zie je ze ook overal rondrijden als gekken op hun scooters met valse nummerplaten en zonder helm, vaker niet dan wel in nuchtere toestand.

Schade opmeten

En met zo'n Rus heb ik helaas van heel dichtbij kennis gemaakt. Toen ik met mijn eigen scooter afremde om mijn oprit op te rijden, werd ik vol aangereden door een zatte Rus. Mijn scooter belandde twintig meter verder tegen een boom, ikzelf landde languit op het asfalt na een vlucht van enkele meters. Ik prijs me nog altijd gelukkig dat er geen tegenligger afkwam, of het had er allemaal veel erger uit gezien. Gescheurde kleren, rechter arm en been zwaar geschaafd en een rug die in de weken nadien van blauw naar zwart naar paars verkleurde, maar gelukkig geen breuken. Maar sowieso is het verkeer in Bali en in gans Azië een beetje de far west, zonder regels, met gevaren die om iedere hoek schuilen en met wegen die vaak nog slechter zijn dan die in België (wat toch een serieuze uitdaging is). Zo zag ik deze week nog vlak voor mijn neus een moeder met haar tienjarig zoontje zwaar onderuit gaan toen een straathond zonder kijken de straat over rende. Gelukkig kwamen zij er ook vanaf met schaafwonden, een bloedneus en gescheurde kleren.

2. Bouwwerven

Amper enkele dagen later werd ik om 4 uur 's nachts gewekt. Ik keek buiten en wist meteen hoe laat het was en niet alleen letterlijk. Er werd een bulldozer geleverd en dat kon maar één ding betekenen. Op het stuk grond naast de villa, dat verkocht was, zou er begonnen worden met de bouwwerken. Iets wat dezer dagen in elke straat in Bali te zien valt. Er is hier een enorme bouwgekte losgebroken omdat de vraag naar villa's gigantisch is, al stel ik me wel de vraag of dit enerzijds goed is voor een eiland dat nu al uit zijn voegen barst door het toerisme en anderzijds of het aanbod de vraag niet zal overstijgen.

Stel je bij een bouwwerf ook geen bouwwerf voor zoals we die bij ons kennen. Helaas heb ik mogen ervaren dat als het op bouwen aankomt, er geen weekend bestaat. Elke dag, zeven op zeven, van zonsopgang tot zonsondergang heb je een kakofonie van allerhande bouwlawaai. Uitslapen na 7 uur, ook in het weekend, mag je dus vergeten. Privacy, die ben je ook kwijt want de bouwvakkers, die gaan 's avonds niet naar huis, nee, die bouwen gewoon wat sloppenwijk-achtige hutten waar het hen uitkomt en beginnen daar te leven. In dit geval op tien meter van de villa waar ik woonde. Ik vermoed ook dat ze mij erg interessant vonden, want ik kon niet buiten komen of ze zaten mij zonder verpinken aan te gapen. En bij die hutten, hoort natuurlijk geen sanitair. Met andere woorden, je kunt vanuit je ligzetel of zwembad zien hoe ze hun gevoeg doen, groot en klein, liefst in de beek die net langs mijn tuin liep. Dus voor diegenen die van plan zijn naar Bali te reizen, check altijd de recentste reviews van je hotel of villa om zeker te zijn dat je rust niet verstoord wordt door bouwwerken. Daarenboven, in het algemeen is de bouwwoede volgens mij niet gezond. Het is ongelooflijk hoeveel plekken ik de voorbije twaalf maand heb zien veranderen, door de bouwwoede. De Balinese grondeigenaren denken aan snel gewin en de buitenlandse investeerders aan grote winsten. Hopelijk gaat dit niet ten koste van de pracht van dit eiland.

How it started, how it ended

3. Bali Belly

De naam klinkt schattig, maar het is het niet, dat kan ik verzekeren. Bali Belly, de lieftalige naam die men hier geeft aan een voedselvergiftiging is mij gelukkig nog maar één maal overkomen, waarna ik drie dagen uitgeteld op bed lag. Om een Bali Belly te vermijden, neem je best enkele regels in acht :

Risky business voor westerlingen

• Drink onder geen beding water van de kraan, ook niet om je tanden te poetsen. In elk hotel staan er flesjes water in de badkamer om je tanden te poetsen.

• Vele reissites zullen je afraden om ijs in je drank te doen. Naar mijn mening is dit klinkklare onzin. Aan elk zichzelf respecterend restaurant of bar, zie je dagelijks vrachtwagens stoppen die grote zakken ijsblokken leveren. Dus als je ziet dat het een deftige zaak is, zou ik mij daar geen zorgen over maken.

• Een groter gevaar sluipt in het eten van slaatjes en rauwe groenten, die meestal wel gewassen zijn in kraantjeswater.

• De kraampjes langs de weg zijn best te vermijden. Ze zijn spotgoedkoop en de lokale bevolking eet er quasi dagelijks, maar onze westerse maag en darmen zijn helaas niet gewoon wat zij gewoon zijn. Ga je er ziek van worden? Weet ik niet. Is de kans groter dat je er ziek van wordt? Absoluut.

• Was je handen voor het eten.

4. Skimming

Eén van de populairste misdrijven op Bali, is skimming. Via skimming slagen criminelen er in om de gegevens van jouw bankkaart te kopiëren, waarna ze die kaart zelf (online- gaan gebruiken. Om die reden raad ik aan om altijd naar een bankautomaat te gaan die zich in een officieel bankkantoor bevindt. Daar hangen camera's en is er overdag security, waardoor deze plaatsen allesbehalve interessant zijn voor oplichters. Helaas sloop er bij mij na een tijdje wat gemakzucht in en heb ik een aantal keren geld afgehaald aan het drukste tankstation van Ubud, in de overtuiging dat druk ook veilig is. Tot er op een dag 30 EUR van mijn rekening ging voor een Uber-ritje. Terwijl Uber geeneens actief is in Bali, laat staan dat ik Uber ooit al heb gebruikt. De eerlijkheid gebiedt me wel te zeggen dat ik niet 100% zeker ben dat dit de oorzaak is. Diezelfde dag heb ik in een restaurant dat door veel Russen wordt gefrequenteerd (hier heb je ze weer), zo stom ben geweest om een hotelkamer te boeken via mijn gsm terwijl ik op het publieke netwerk van dat restaurant zat. A rookie mistake. Maar moraal van het verhaal: haal enkel geld af in bankautomaten bij een bankkantoor en doe geen betalingen op een openbaar netwerk. En haal het al zeker niet in je hoofd om geld te wisselen in een plaatselijk wisselkantoor. Vele van de vingervlugge mannen die daar werken, slagen er in om na het tellen nog enkele bankbiljetten te doen verdwijnen. Youtube staat vol van filmpjes waarop deze vorm van oplichting wordt geanalyseerd.

5. Corruptie en oplichting

Een heel gevoelig thema en zelfs een beetje gevaarlijk om over te schrijven, omdat het online zwart maken van personen of bedrijven strafbaar is in Indonesië. Maar één voorval kan ik jullie niet onthouden. In Bali is het voor westerlingen de gewoonte om personeel in dienst te nemen. Zo heeft elke villa zijn pool boy en tuinman en in vele gevallen ook een kuisvrouw. In de tweede villa waar ik verbleef, was er echter geen kuisvrouw, dus ben ik online op zoek gegaan naar een kuisvrouw die ook boodschappen deed en kookte. Het klinkt allemaal heel hautain, maar doordat de lokale bevolking veel goedkoper aan voeding geraakt en het loon zodanig laag is (10 a 15 EUR per dag), zou je stom moeten zijn om het niet te doen. Via goeie recensies kwam ik in contact met Ari die ik in dienst nam om gedurende twee dagen per week boodschappen te doen, te kuisen kuisen en het ontbijt en middageten te maken. Top! Tot ik na twee maanden op een avond constateerde dat er opvallend weinig geld in de kluis zat. En ik ook zag dat het plaatje dat het sleutelgat afdekte, niet meer ondersteboven zat (wat ik altijd deed als veiligheidsmaatregel). Dit kon maar één ding betekenen: Ari had tijdens het kuisen mijn sleutelbos genomen en in de kluis zitten graaien. Ik zal wel naïef geweest zijn, maar ik ging er altijd van uit dat een kuisvrouw nooit het lef zou hebben om dit te doen, al was het maar omdat er in dat geval maar één verdachte zou zijn. Maar het was blijkbaar een kuisvrouw met ballen aan haar lijf (wat je ook letterlijk mag nemen, aangezien Ari een ladyboy bleek te zijn, maar dit volledig terzijde). In totaal bleek er 6 miljoen gestolen te zijn (ong. 330 EUR), maar zonder bewijs kun je niks doen, behalve haar op staande voet ontslaan. En zo kan ik helaas nog wel enkele voorbeelden opnoemen van gevallen waarbij je "in 't zak gezet" wordt als je niet oplet of onwetend bent.

Weg...